به گزارش صندلی سبز؛ محسن پیرهادی، رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس در جمع خبرنگاران وقوع سالمندی جمعیت در کشور قبل از طی فرایند توسعه‌یافتگی را اَبَرچالش ۳ دهه پیش رو خواند و گفت: با توجه به اینکه سالمندی جمعیت به‌طور مستقیم بر میزان بهره‌وری و رشد اقتصادی کشور اثرگذار است، عدم چاره‌جویی درباره مسئله سالمندی آن را به چالش اساسی در آینده اقتصادی ایران بدل میکند.
پیرهادی با اعلام اینکه بر اساس برآوردها و بررسی‌های انجام شدت تا سه دهه دیگر یک سوم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل می‌دهند، افزود: از آنجا که سالمندی در ایران برخلاف کشورهای توسعه‌یافته، قبل از فرآیند توسعه‌یافتگی حادث می‌شود؛ باید نهادهای رفاهی، قدرت کافی برای اجرای اصلاحات در ابعاد مختلف بازنشستگی، سلامت و حتی جایگاه اجتماعی به منظور دستیابی به دوره سالمندی با کیفیت را، به دست آورند.
این عضو هیات رئیسه مجلس، کوچک شدن خانوارها، افزایش آمار تجرد قطعی و زنانه‌شدن سالمندی را از جمله عوامل اثرگذار در تشدید مسئله سالمندی دانست و گفت: افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی-درمانی و نیاز به زیرساخت‌های مراقبت از سالمندان، از جمله چالش‌های سالمندی جمعیت است که باید در سیاست‌گذاری‌های نظام تأمین اجتماعی مورد توجه قرار گیرند.
وی در ادامه ضمن اشاره به کمبود زیرساخت‌های مراقبت از سالمندان، اضافه کرد: میزان دسترسی ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری جمعیت سالمندان کشورمان به تخت مراقبتی سالمندان، یک،سی‌و‌هشتم کشورهای توسعه یافته است.
به گزارش خانه ملت،به گفته پیرهادی، در حال حاضر سطح دریافت خدمات درمانی و مراقبتی سالمندان ۴ برابر دیگر شهروندان است و با رشد سه برابری جمعیت سالمندان تا سی سال آینده، این رقم به ۱۲ برابر خواهد رسید.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس در بخش دیگر صحبت‌های خود با بیان اینکه طبق بررسی‌های انجام شده در سال‌های اخیر، بیش از نیمی از منابع بیمه کشور به جمعیت کمتر از ۱۰ درصدی سالمندان اختصاص یافته است، افزود: بر همین اساس مواجهه با هزینه‌های سلامتی و مراقبت از سالمندان، افزایش سطح دسترسی سالمندان به خدمات سلامت مورد نیاز، ارائه خدمات اجتماعی دولتی در کنار حمایت‌های خانواده، از مهم‌ترین چالش‌های سالمندی جمعیت در سطح کلان است، که باید مورد توجه داشته باشیم تا بتوان ورود مدیریت شده‌ای بر چالش سالمندی ایران داشته باشیم.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در بحث درگیری کشور با مسئله سالمندی نیازمند ایجاد تغییراتی جدی در نظام تأمین اجتماعی کشور هستیم. برنامه‌ریزی و طراحی تدابیری در نظام تأمین اجتماعی که متناسب با اوضاع اجتماعی و اقتصادی کشور شکل بگیرد که با در نظر گرفتن ریسک‌های فقرزایی چون سالمندی، بیکاری، معلولیت را پوشش دهد.
پیرهادی در ادامه اصلاح قانون بازنشستگی کشور در مقابله با پدیده سالمندی کشور را ضروری دانست و یادآور شد: با توجه به متوسط سن ۵۲ سالگی بازنشستگی و با سن امید به زندگی ۷۲ سالگی در کشور، بازنشستگان به‌طور متوسط ۲۰ تا ۲۶ سال مستمری دریافت می‌کنند. این امر بار مالی قابل توجهی بر صندوق‌های بازنشستگی وارد میکند که می‌تواند به بحرانی شدن سرنوشت آن‌ها بیانجامد.
وی با اشاره به اینکه نرخ جمعیت در سن کار-شاغل- رشدی کمتر از نرخ رشد بازنشستگان داشته و این عدم توازن جمعیت چالش ساز است، افزود: همین امر اجرای اصلاحات در نظام بازنشستگی را اجتناب‌ناپذیر کرده؛ اما توجه به ابعاد اجتماعی و حفظ استانداردها در اصول اساسی بیمه‌های اجتماعی مانند جامعیت، کفایت، پایداری و فراگیری در اجرای اصلاحات نیز انکارناپذیر است.
سالمندی جمعیت اَبَرچالش کشور است 
